Vrijdag 9 november - Mendoza - Malargüe

Onze VW Gol

Vandaag gaan we een tocht maken en met een omweg naar Malargüe. In no time verandert het landschap om ons heen weer als we langs de Rio Atuel rijden. Alles prachtig groen, een mooie groenblauwe rivier, het lijkt wel een paradijsje.

paraiso (paradijs)

Río Atuel

Als we verder rijden door de Cañon Atuel, lijkt het wel of we in een Roadrunner cartoon zijn beland. Wile E. Coyote kan zich achter elke rots verstopt hebben. We verlaten het asfalt en slingeren 2 uur lang naar boven en naar beneden dwars door de cañon. Het uitzicht is super met nu en dan een stuwmeer. Zes km voor het eindpunt van onze tocht is de weg opeens geblokkeerd. We checken voor de zekerheid bij een buschauffeur die langs de kant staat en ja hoor - er is een rotsblok gevallen, we kunnen niet verder. Dat wordt dus dezelfde rit weer helemaal terug. Nu doen we er echter een stuk minder lang. Turbo aan en miep miep...

en verder gaat dit lied, niet..

Via een andere weg rijden we naar Malarguë. Ook dit is een mooie rit. Tijdens een heerlijke lunch in San Rafael (elk nadeel heb z´n voordeel), hebben we weer een fles wijn gescoord. In Malargüe is nl. ook niet zoveel te doen, volgens Jo dus moeten we weer met een fles wijn naar bed (en ik geloof dat meteen).

Bij Karen Travel krijgen we uitleg over de excursie en aanwijzingen om bij het hotel te komen dat voor ons is geregeld. We willen het niet al te bont maken (morgen vroeg op) dus de fles bewaren we voor een andere keer en we gaan op tijd eten (steak!). We bestellen wel ieder een wijntje erbij. Het woord ´glas´ vergeten we te zeggen dus we hebben nog mazzel als we niet 2 maar 1 fles wijn krijgen. Die maken we dan toch maar soldaat.