Zaterdag 10 november - Park Nacional Payuna (Malargüe)

Ik word wakker omdat een of andere achterlijke gladiool het nodig vind om keihard ´Liberteeeee´en andere housemuziek te draaien. Ik kijk op mijn horloge, het is vier uur ´s nachts. Johan wordt ook wakker. Lekker dan, want we moeten al bijna opstaan. Gelukkig hebben we oordopjes mee. De muziek gaat trouwens tot half 6 ´s morgens door (volgend jaar andere oordopjes ;). Ach, de vraag wat de jeugd hier in hemelsnaam voor vermaak heeft is nu wel beantwoord...

Keurig op tijd verschijnt onze lift. Met Santiago, onze gids en 5 Argentijnen (2 stellen, 1 uit Buenos Aires en 1 uit Mendoza, en een jongen uit San Rafael) gaan we op weg. Al snel verandert het landschap in iets min of meer bekends (uit Bolivia) maar dan nog mooier en veel groener. De 1e stop is om ´mate´ te drinken (soort kruidenthee) en tevens een sanitaire stop. Santiago wijst het toilet aan met een wijds armgebaar (´todos es el baño)´.Nu begrijp ik waar de uitdrukking retekoud vandaan komt. Want dat is het zeker op deze hoogte...

elke rots en struik verandert opeens in een potentieel toilet

Als we Park Payuna binnenrijden verandert het landschap nogmaals, nu in een soort buitenaards vulkanisch iets. Wauw!

Park Nacional Payuna

buitenaards

De lunch gebruiken we in de auto, buiten is het gewoon té koud en té winderig. We vervolgen de tocht met o.a. een bezoek aan een krater en aan de Rio Grande. Het is echt genieten de hele dag.

op de achtergrond een reuzevulkaan


Río Grande


´s Avonds als we terug zijn is de marathon van Malargüe net bezig. Het is een drukte van jewelst op straat, ondanks de kou. We kijken het niet helemaal af want behalve koud hebben we ook hongerrr. Vanavond weer op tijd naar bed, want morgen weer vroeg op (hoezo vakantie?)

finish van de marathon