Maandag 12 november - Uspallata - Mendoza

Op een vakantie als deze moet je flexibel zijn. We vertrekken dan ook geen spier als plan A om kwart voor 8 ´s ochtends al omgezet moet worden in plan B. We hebben namelijk een lekke band en die moet eerst verwisseld én gemaakt worden. Rustig ontbijten en douchen dus, want de Gomeria (hier moet het gebeuren) opent pas om 9 uur.

Als er om 10 voor half 10 nog niemand is kijken we niet raar op en gokken we het erop om met de reserveband te gaan rijden. We moeten nl. even de grens over naar Chili natuurlijk en wat dingen bekijken onderweg. Zo vroeg op de ochtend zijn er haast geen tegenliggers dus we slingeren langzaam verder en verder omhoog de Andes in.

rijden gaat sneller, raften is leuker

Het dorpje Puente del Inca rijden we met één druk op het gaspedaal per ongeluk alweer uit. Keren dus want hier is een brug die nog door de Inca´s gebruikt is. De plek is alleen sinds 2005 al gesloten wegens instortingsgevaar en alleen van een afstandje te bekijken. We zijn al op hoogte en er staat een straffe wind dus het is erg koud.

Puente del Inca

Verder naar de Aconcagua, de hoogste berg van Zuid-Amerika (6125 m). Hier is het erg bewolkt en vast nog kouder en wie weet klaart het straks wel op, dus we gaan eerst maar naar de grens. We weten dat je met een huurauto de grens niet over kan steken. Geen probleem want we hebben reeds een plan A. De auto parkeren, lopend de grens passeren, fotootje maken, handstand doen in Chili en dan weer lopend terug.

Wederom moeten we over naar plan B, want de grens is een tunnel. Gelukkig mogen we er met de auto doorheen naar de andere kant, als we maar meteen daarna weer omdraaien. Halverwege de tunnel zien we de bordjes, tot ziens in Argentinië, welkom in Chili! De raarste grens ooit dus. Maar plan B slaagt wel!

jiehaaaa

en vlug weer terug

Bij de Aconcagua is het nog net zo bewolkt zo niet bewolkter dan net. Het is niet ver lopen naar de mirador maar helaas is het puntje van de berg niet te zien. De andere contouren kunnen we ondanks de wolken wel onderscheiden. Omdat er sneeuw verwacht wordt blijven we niet te lang.

als je goed kijkt...

We maken een pitstop in Uspallata om onze bagage op te halen en om te kijken of de Gomeria al open is. En jawel hoor, 10 minuutjes en 10 pesos later is de klus geklaard en krijgen we de spijker mee als aandenken. Na de lunch rijden we terug naar Mendoza waar de auto weer inleveren (1629 km gereden in 5 dagen!) het stof van ons afspoelen en gaan genieten van een lange avond op een terrasje. Morgen is toch een reisdag (we vliegen pas om kwart over 3 ´s middags naar Trelew) en dus is plan A uitslapen (en nou maar hopen dat er dit keer geen B nodig is...).