Woensdag 14 november - Puerto Madryn - Península Valdés

Na het ontbijt gaan we meteen op pad om een excursie te regelen. Het is zonnig, windstil en harstikke warm. Mooi weer om walvissen te spotten. Voor een dagtour zijn we te laat, maar we kunnen wel om 11.00 uur met privé-auto en chauffeur naar Puerto Piramides rijden en nog een rondje maken over het Península. Kost wat, maar dan heb je ook wat (wij hebben straks niks meer).

Ook voor morgen boeken we een excursie, nu wel een hele dag. Het is een hoop geregel met vouchers en nieuwe vouchers en noem maar op. Daarom laten we ons om 11.10 bij het hotel ophalen, want we moeten nog even kamers wisselen (nu wel een 2-persoons).

Als de auto om 11.00 bij Flamenco tours komt sturen ze hem naar ons hotel door. Dus haasten we ons en staan om 11.10 uur keurig buiten. Om 11.20 uur is er nog niemand en we moeten om 13.00 uur op de walvisboot zitten. Maar eens even bellen dus en waarachtig, hij is onderweg. Nog eens 10 minuten later besluit Johan om persoonlijk naar het bureau te gaan (dan weet je het zeker wel), omdat we anders echt de boot missen.

Ik wacht braaf bij het hotel en jawel, daar is de auto. Niet de afgedankte auto met norse man die ik verwachtte, maar een mooie nieuwe met een hele aardige chauffeur, Roberto. Na een stop om Johan op te pikken gaan we richting Puerto Piramides. Roberto praat langzaam spaans zodat we hem goed kunnen volgen, nou ja mas o menos zeg maar.

Alle drukte was weer voor niks, want pas om 13.40 uur gaan we richting boot. Een privé-chauffeur annex privé-fotograaf is best handig trouwens.

johan, patricia en straks (hopelijk) de walvis

Het is echt ideaal weer, de zee is rustig en het is niet al te koud. En na een stukje varen zien we de eerste walvis al. En al snel volgen er meer. Sommig komen ontzettend dichtbij. Wat is dit geweldig! Wat een beesten, alhoewel beesten is niet het juiste wordt voor zulke elegante, grote en intelligente dieren die ook nog eens zeer nieuwsgierig naar ons zijn en maar al te graag met hun staart zwieren of rondjes draaien en met hun vinnen zwaaien.

zo dichtbij

daar zit een staartje aan

wat een kabaal maken ze als ze spuiten

daaaag walvis

Helaas kunnen we niet eeuwig op zee blijven. Eenmaal aan land neemt Roberto ons mee naar Caleta Valdés waar we zeeolifanten kunnen bekijken. Deze zitten langs de hele kuststrook van het Península (300 km) dus ook orca´s zijn hier vaak te zien. Alleen nu even niet. Door naar Punta Norte waar er nog veel meer zitten. We zien een reuzemannetje met zijn vrouwtje paren. Het jong dat ze al hebben en dat blijkbaar honger heeft, wordt hierbij volkomen genegeerd.

met je blote reet op het strand

het spel der liefde

Het is al laat dus tijd om terug te gaan naar Puerto Madryn. Roberto scheurt weer over de weg en kijkt tijdens zijn gesprekken met ons net even te vaak en te lang achterom. Maar op de auto na (4 enorme pitten in het raam, de eigenaar van Carglass zou hier na één maand nooit meer hoeven te werken), blijft verder alles en iedereen ongedeerd tijdens dit ritje van 400 kilometer.

Hij zet ons af bij een door hem aanbevolen visrestaurant. Slechts 200 meter van ons hotel, maar niet richting centrum en aan de haven. Je moet ook maar net weten dat het een restaurant is. We zouden hier zelf nooit zijn gekomen. Het eten is werkelijk verrukkelijk. Het is er wel erg koud, maar na een fles Cabernet Sauvignon merken we dat niet meer.