Za 25 oktober – Bryce Canyon/Zion National Park

Het voelt alsof het nog middenin de nacht is als we op pad gaan naar Sunset Point (what's in a name) om de zonsopkomst te bekijken. Nadat we even hebben genoten bij het uitkijkpunt beginnen we aan de afdaling de canyon in. Wat een ander gezicht zo van beneden, wat indrukwekkend om die eeuwenoude, rare rotsformaties boven je te zien opdoemen.




Nu het zonnetje op is word het al gauw lekker warm. En bij dit mooie licht kunnen we de Indian Summer heel goed vastleggen. Wat ook lachen is, met de 3 poot kunnen we foto's maken van onszelf zonder hulp van iemand. En dat komt goed uit want het is harstikke rustig. Zo rustig dat er een chipmunk komt kijken hoe wij staan te klooien om een goed shot van hem te krijgen.






Na een tocht van 4 uur komen we weer bij de auto. Een klein stukje steil op het begin en aan het eind, maar verder een makkelijke wandeling dus geen centje pijn. Om in Zion te komen moet je door een tunnel die heel knap is uitgehakt in de rotsen. In 1920 draaiden ze daar ook al de hand niet voor om. Op een camping aan de voet van de berg Watchman zetten we onze tent op. Soms loont het om net te doen of je gek bent en alle 'no vacancy' bordjes te negeren. Wat nou geen plek? We hebben een prima plek.



Johan stelt voor om verder niks meer te doen vandaag behalve dan boodschappen halen. Het beste plan in dagen! Het is trouwens hoog tijd om te relaxen anders vergeten we nog hoe dat moet. Kamperen is nu pas echt leuk want we hebben gas én brandhout. Elke kampeerplaats is nl. standaard uitgerust met een picknicktafel en een vuurplaats. Wat is er romantischer dan onder een prachtige sterrenhemel bij het kampvuur worstjes te braden voor het diner?