Dinsdag 20 november - Ibera - Posadas - Puerto Iguazu

We zijn vroeg uit de veren (dit keer niet alle luiken dichtgedaan, de wekker met nog meer zorg gezet en om een wake-up klop-op-de-deur gevraagd) en kunnen direct na het ontbijt op pad. Dachten we het fenomeen ‘bumpy road’ te kennen, niks blijkt minder waar. We zitten meer niet op onze stoel dan wel. Gelukkig wordt het al snel beter en uiteindelijk zelfs een asfaltweg. In 2,5 uur zijn we al in Posadas.

bumpy road

En daar mogen we van 11.15 tot 13.30 uur op onze bus wachten (busje komt nog lang niet). We vermaken ons met lezen, maar vooral met mensen kijken. Als er om 13.15 uur nog geen bus op ons perron is, is dat best gek. De bussen rijden hier zo punctueel! Op een gegeven moment toch maar eens bij de perrons aan de andere kant kijken. En daar rijdt net een bus van onze maatschappij weg. O hemel het zal toch niet dat ze een ander perron hebben omgeroepen. Het is nl. precies 13.30 uur.

Maar gelukkig na nog eens 10 spannende minuten verschijnt er alsnog een bus en op het juiste perron. Dit keer hebben we stoelnummer 1 en 2 en zitten dus helemaal bovenin voor bij het raam. Als we om de geplette insecten heenkijken hebben we prachtig zicht. Voor de laatste keer (laatste busrit) zien we het landschap om ons heen veranderen. Dit keer van Nederlands weiland (op de enorme termietenhopen na) naar woudachtige jungle.



ik verveel me, jij verveelt je, wij vervelen ons en lol + lol = hihi

De rit duurt 4,5 uur en net als ik niet meer weet hoe ik moet zitten, zijn we er opeens. Een hotel is redelijk snel gevonden, alhoewel het geen topper blijkt (bij nadere inspectie niet zo hygiënisch en er is geen warm water, maar ach er zijn toch ook geen handdoeken). Maar met die zware rugzakken op je rug vind je het bij het derde hostel al lang al best. Morgen wel weer een beter hotel. Nu eerst lekker ergens wat drinken en uitgebreid dineren.