Di 21 oktober – Oak Creek Canyon/Grand Canyon

Om half zeven lokt de warmte van de auto dus pakken we ons boeltje weer in en gaan op pad met de kachel hoog aan. We rijden naar het vliegveldje van Sedona voor een panoramisch uitzicht. Er is ook een wandeltrail, de zgn. airport loop. Enthousiast gaan we de paden in de lanen uit. Het is een flinke tippel en we zijn al een tijdje onderweg als we van voorbijgangers horen dat de trail bijna 6 km lang is. Dat was niet de bedoeling op een lege maag en zonder drinken. Helaas zijn we voor ons gevoel al op the point of no return.


Dus wandelen we verder en genieten van het uitzicht. En proberen de dorst en de warmte te negeren (4 uur geleden verlangde ik nog naar de zon). Als we eindelijk om de berg heen zijn, lopen we in de schaduw en heuveltje af, dat dan weer wel. Eenmaal weer bij de auto gaan we gauw op zoek naar een ontbijt. Er is wifi verbinding in het restaurant, maar helaas is de laptop leeg. Hebben ze niet eens stroom, grapt Johan nog. En warempel, dat hebben ze. Die gekke Amerikanen ook

We zien dat het in de Grand Canyon maar liefst 14 graden Fahrenheit kouder is dan hier. We kennen de formule niet om het om te rekenen naar Celcius, maar besluiten spontaan om vooral niet te gaan kamperen. Onderweg stoppen we voor een foto van de prachtige herfstkleuren.



Na een relatief korte rit rijden we het park binnen. Bij de eerste lodge hebben ze al plek, dat is wel een voordeel van buiten het seizoen reizen. Voor de zonsondergang willen we naar Hopi point. Maar dat blijkt wegens wegwerkzaamheden niet bereikbaar. We besluiten om naar Javapai point te gaan en fotograferen ons een slag in de rondte. Meneer Kodak had kunnen rentenieren van onze fotoshoot, ware het niet dat alles tegenwoordig digitaal gaat (en hij, of zijn kleinzoon, dat waarschijnlijk allang doet).





Als het echt te donker wordt voor foto's zoeken we een restaurant op om te dineren. Bij de sjieke Arizona Room is het een drukte van jewelst. Er is zelfs een rij bij de wachtruimte. Dat doen we dus niet. We rijden gauw door naar een cafetaria en eten lekker voor de prijs van een voorgerecht bij het vorige restaurant. En dat is een prettige bijkomstigheid, want in 4 dagen tijd hebben we al meer dan 1000 dollar uitgegeven. Nog even en we hebben onze eigen financiële crisis. Morgen moeten we vroeg op om bij zonsondergang in de canyon te zijn, dus we kruipen vroeg onder de lakens. Heerlijk warm is het daar. Een douche waardeer je na 2 dagen trouwens ook veel meer.