Zondag 25 november - Rio de Janeiro

We hoeven pas om 12.00 uur uit te checken, dus haasten ons niet met inpakken en ontbijten. In de lobby van het hotel wachten we op de vader van een vriendin van ons, waar we de rest van de dagen hier mogen verblijven.

Met de auto gaan we eerst een uurtje rondrijden door de stad en Cristiano wijst ons van alles aan en geeft veel tips. Gelukkig spreekt hij engels. Hierna stoppen we bij een groot winkelcentrum om te lunchen. Leuk nieuw concept voor Nederland: een buffet met het lekkerst van het lekkerst waarbij je opschept zoveel je wil en vervolgens afrekent per kg. op je bord. Hmmm.

Met volle buiken rijden we naar het appartement waar we ons gauw omkleden. We moeten nl. met de metro terug naar ons hotel. Van daaruit hebben we een tour naar het voetbalstadion om een wedstrijd te zien. Ja ik word nog eens een succer voor soccer. Maar ach, in Brazilië zijn ze nog gekker van voetbal dan in Argentinië en dit is bovendien een hele belangrijke wedstrijd. Als Flamengo wint van Atletico, dan zijn ze geplaatst voor de Libertad ( europacup Zuid-Amerika )Flamengo is de plaatselijke club dus het hele stadion zal gevuld zijn met supporters (de tegenpartij durft zich zelfs niet te vertonen).

Als we met de metro bovenkomen hebben we geen idee waar we zijn, behalve dan dat het hotel niet in de buurt is. En natuurlijk hebben we ook geen zeeën van tijd meer (nog precies 10 minuten). We springen daarom snel in een taxi die ons naar het hotel kan brengen. Alleen dat doet ie niet, want hij weet niet waar het is. Al geeft ie dat niet toe. Dus rijden we rondjes tot Jo er niet meer tegen kan. We zijn bijna niks opgeschoten. We zetten het dus maar op een rennen en komen precies op tijd bij het hotel aan (de bus staat er nog).

Met het zweet in de bilnaad en een hart dat tekeer gaat als een gek zitten we even later in die bus. Daarom is een sprintje trekken op slippers bij +30 graden dus geen goed idee. We moeten wel even rijden, dus we kunnen mooi bijkomen. Als we dichter bij het stadion komen zien we de mensen al, heeeeeel veeeeeel mensen. We spreken een meeting-point voor na afloop af en gaan naar binnen om een plaatsje te zoeken.

Na even puzzelen hebben we de perfecte plekken gevonden. Als Jo wat drinken haalt krijg ik bezoek van een grote Braziliaanse familie, waarvan er een meteen een gesprek aanknoopt. Als ik vertel dat ik hem niet begrijp en uit Nederland kom valt ie bijna van zijn stoel. Dat moet de hele familie weten en allemaal moeten ze een handje komen schudden natuurlijk. Als daarna de blonde Jo verschijnt is het natuurlijk helemaal feest.

diehard flamengo fans

Er worden wat namen van Nederlandse voetbalspelers uitgewisseld, Jo wordt in een t-shirt gehesen en krijgt een petje op zodat we een foto kunnen maken, vervolgens krijgen we allebei een Flamengo hoofdband en een biertje en horen we er helemaal bij. Nog voor de wedstrijd begint is het al een groot feest. Dit zie ik nog niet gebeuren bij Ajax-Feyenoord.

toeristen...

In de tweede helft valt het eerste doelpunt en nog wel voor Flamengo. Het publiek gaat helemaal los. Er wordt geklapt, gejuicht, geschreeuwd, gedanst en zelfs gehuild door sommige mannen. Als er ook een 2e doelpunt volgt is het helemaal geweldig natuurlijk. Wat een unieke ervaring om dit van zo dichtbij mee te maken. Na afloop worden we omhelsd en gaan we met 88.000 man (en vrouwen en (kleine) kinderen) in pais en vree feestvierend het stadion uit.